Vreselijk lekker eten en verwarrend verkeer

We zitten intussen weer in Thailand en wachten op onze vlucht van Bangkok naar het zuiden. Vanochtend zaten we om zeven uur in de taxi op weg naar het internationale vliegveld van Hanoi. We verruilden het veelzijdige Vietnam voor het toeristischere zuiden van Thailand. Het is moeilijk om terug te kijken op iets wat zo kort geleden is en zo snel is gegaan. Misschien komt het door de snellere manier van reizen in dit modernere land, maar Laos voelde in tegenstelling tot Vietnam veel langer te duren. Er zijn veel dingen die ik ga missen en waarschijnlijk vergeet ik nu ook de helft: de vriendelijkheid, banh my broodjes, veelzijdige natuur, de groene rijstvelden, interessante cultuur, de luxe bussen, fietsen door de natuur en natuurlijk de egg coffee! Het verkeer is het enige wat ik ga missen als kiespijn, maar het levert vaak wel grappige taferelen op.
Nu gaan we weer wat wereldwijzer het (tweede) vliegtuig in. Zo kennen we bijvoorbeeld meer Vietnamese gerechten dan Vietnamese woorden. Zuid Thailand gaat ons zeker net zo veel prachtigs opleveren als Vietnam. Hier zullen we met Ilonka de laatste twee weken op de eilanden doorbrengen. *Prays for good weather*
Ajuu dus weer!

20 maart, Tam Coc
Gisteravond zijn we vanaf Phong Na met de slaapbus vertrokken naar Tam Coc. Ik heb voor het eerst best goed geslapen in de bus, maar omdat we om vier uur 's nachts zijn aangekomen, slapen we vandaag toch uit tot tien uur. Vannacht heeft ons hostel (Tam Coc Bungalows) ons vanaf de busstop opgehaald en mochten we al onze kamer in, super lief. We hebben met Kat uit Malta afgesproken om een kamer te delen in het hotel, het laatst zagen we haar in Nong Khiaw in Laos dus het weerzien gaat gepaard met een knuffel. We huren fietsen en rijden naar een berg met viewpoint (Huang Mua), we bereiken de top door de vele trappen te beklimmen. Op de terugweg laat Kat zien dat ze haar fietskunsten al aardig heeft verbeterd sinds Anouk het haar in Laos heeft geleerd. Ze moet wel zorgen dat ze twee handen aan het stuur houdt anders blijft ze een zere kont houden. We fietsen de andere kant op richting de Bich Dong pagode. Eerst volgen we, tip van Myrthe, een pad naar een kleine vallei met een meertje. Hier zit een jongeman bij een grot en voor 10.000 Dong (40 eurocent) mogen we naar binnen en laat hij heel grappig van alles zien terwijl hij heel snel en hard Vietnamees praat. Hierna lopen we terug naar de pagode en bezoeken deze, ook hier bevindt zich weer een grot waar je doorheen omhoog kunt lopen naar een kleinere pagode. Ondertussen hebben we alweer honger gekregen dus fietsen we terug naar het kleine Tam Coc om te dineren. Tevens kopen we een flesje wijn om hiervan bij onze bungalow aan het water te genieten.

21 maart, Tam Coc
De lente begint vandaag in Nederland en hier regent het wanneer we wakker worden. Gisteravond hebben we besloten met de scooter naar Cuc Phuong National Park te gaan, maar dit plan moeten we helaas wijzigen door het weer. We besluiten naar de bioscoop te gaan en iemand van het hostel wil ons daar voor een paar euro wel heen brengen. Beauty and the beast, Engels gesproken en Vietnamees ondertiteld, is een mooie remake geworden! Het is droog wanneer we de bioscoop uit lopen, dus we besluiten om nog een taxi te nemen naar de Bird valley. Dit is een nationaal park met grotten, meren, oude bomen, en uiteraard wat vogels. We proberen een taxi te regelen terug naar ons hostel, maar we vinden dit iets te duur dus we lopen onder het genot van een muziekje en de ondergaande zon de zeven kilometer door de vallei terug. Na het avondeten wandelen we met Kat naar de hoofdstraat en nemen afscheid, ze neemt de bus naar het zuiden, waar wij vandaan komen. Het is jammer om gedag te zeggen, maar ik ben blij dat ik deze stralende persoonlijkheid heb ontmoet en we spreken af elkaar nog een keer te ontmoeten ergens op de wereld (vakantie op Malta?).

22 maart, Tam Coc
Het is weer gestopt met regenen en de zon schijnt. Anouk voelt zich vandaag helaas ziek. Yvonne en ik huren twee fietsen om naar Trang An te rijden, hier kun je met een bootje door grotten en over meertjes varen. Eerst moeten we een half uur naar de 'grote stad' Ninh Binh fietsen om te kunnen pinnen en zo het hotel te betalen. Na een half uur zoeken vinden we eindelijk een werkende pinautomaat en dan fietsen we verder. In Trang An stappen samen met een Engelse vrouw en haar baby, de enige andere Westerlingen, in het bootje dat wordt voortbewogen door een oud vrouwtje die roeit. Iedereen die deze schattige baby ziet groet ons hartelijk. De natuur waar we doorheen varen is erg mooi, maar het hele gebeuren is een beetje toeristisch, ondanks dat het vandaag rustig is. Eenmaal van de boot af wordt 'onze' baby begroet door een twintigtal Aziaten, waaronder oude mannen en vrouwen die uitgebreid foto's maken. De baby vindt het wel best dat ze van arm op arm wordt overgedragen. Wij kunnen dit lachwekkende, vrolijke tafereel niet lang genoeg aanzien, maar helaas moeten we terug naar het hotel om de bus te halen. Deze bus gaat om vier uur en brengt ons naar Hanoi. Hier hebben we tweeënhalf uur om te eten en dan vertrekt onze slaapbus naar het bergdorpje Sapa.

23 maart, Sapa en omstreken
We arriveren om 04:00 in Sapa en mogen dan tot 06:00 uur uitslapen in de bus alvorens we eruit worden getrapt. We hebben een afweging gemaakt tussen Sapa en Ha Giang, beide bergdorpen, waarvan de laatste vele malen minder toeristisch is, een groot pluspunt vinden wij. Ha Giang staat echter meer bekend om de motorloop die je daar kunt doen, en zoiets hebben we al in Laos gedaan. Daarnaast willen we graag door de bergen wandelen en denken we dat dit gemakkelijker te regelen is in de omgeving van Sapa. Ha Giang is dus helaas afgevallen. Er is in Sapa genoeg keuze in locals die je als gids door de bergen wijzen en waarbij je kunt slapen in een klein dorpje. Het duurt nog geen minuut of we hebben zoiets gevonden want er komen drie vrouwen naar ons toe. We vertrekken rond half acht, onze backpacks worden met de motor bij onze slaapplaats gebracht. We gaan met een vrouwelijke gids en twee meiden van 21 jaar mét beiden hun baby op hun rug van respectievelijk vier en zes maanden oud. Eerst klimmen we een uur voordat we van het mooie uitzicht op Sapa en het groene gebergte kunnen genieten. We hebben geluk, want het weer is hier vaak onvoorspelbaar en mistig, maar de zon schijnt volop. Onderweg kijken we vertederd naar de super schattige, stille baby’s, en komen we buffels, geiten, hangbuikzwijnen, kippen en honden tegen. Ook lopen we door wat kleine 'dorpjes' en praten met de gidsen, een goede manier om wat over de bevolking te leren. Ze spreken bijvoorbeeld hun eigen taal en hebben een andere etniciteit dan de Vietnamezen. Om half elf gaan we al lunchen, maar het ontbijt was dan ook al vier uur geleden. Het wordt steeds warmer en aangezien we zijn vergeten zonnebrand mee te nemen in onze dagrugzak, zullen we dat vanavond wel merken (een paar dagen later vervelt mijn hoofd *snik*). Aan het begin van de middag komen we aan bij het huisje waar we zullen overnachten, bij de schoonzus van onze gids. Hier lezen we met uitzicht op de rijstvelden een boekje en worden door de kinderen van de gids meegenomen naar een uitzichtpunt niet ver weg. De twee kinderen van de mensen waar we overnachten zijn ook erg leuk, en kijken verwonderd naar Anouks iPad. We eten rijst met springrolls, boontjes, tofu en aardappels, zeker niet slecht! De familie slurpt alles (zelfs voor mij) in sneltreinvaart naar binnen en we worden gemaand om meer te eten, maar wij zitten allang vol. Nog moe van de slaapbus zonder veel slaap gaan we snel na het eten slapen, het is bovendien al vroeg donker en best fris hier. De sterrenhemel is by the way nog steeds net zo mooi als elke keer dat ik ernaar kijk deze reis.

24 maart, Sapa en omstreken naar Hanoi
Omdat het weer morgen wat slechter schijnt te worden in Sapa, besluiten we vanavond terug te gaan naar Hanoi of door te gaan naar Cat Ba, afhankelijk van het weer daar. We wandelen in tweeënhalf uur terug naar de vallei waar we lunchen. Dan worden we met motoren en backpacks terug naar Sapa gebracht (een niet al te relaxed ritje) waar we vrijwel meteen in de bus naar Hanoi kunnen stappen. We arriveren rond acht uur in Hanoi en een taxi brengt ons naar een hotel. Helaas blijken heel veel hotels vol te zijn, want het is een feestdag. We gaan dus eerst maar wat eten, en om de hoek van dit restaurant vinden we een hostel (Ha Noi City View Hostel) dat ons na wat geregeld een kamer kan bieden.

25 maart, Hanoi
We proberen een Banh My broodje als ontbijt, een typisch Vietnamese baguette die je kunt bestellen met verschillende soorten vlees, of met ei. Daarna gaan we naar Friends Travel Vietnam, een tourbedrijfje van een Nederlandse man. Het lijkt ons wel lekker om even niks zelf te hoeven regelen, dus we boeken een boottour van 2 dagen. Hierbij gaan we naar Halong Bay en overnachten op een eiland vlakbij het grotere eiland Cat Ba. Indien het weer het toelaat kunnen we daar beslissen of we langer op Cat Ba willen blijven om het National Park te bezoeken. Yvonne en ik boeken ook een streetfood tour voor vanavond en kopen een hip rugtasje. Hierna willen we naar de oude gevangenis van Hanoi. We gaan hier in stijl naartoe, namelijk op een stoel voortgeduwd door een fietsende local. Een toeristisch vervoersmiddel dat je hier veel ziet, en we verafschuwen het door de luiheid die het toont. Echter, we willen het wel proberen en dus proppen we ons met zijn drieën op de anderhalfpersoonsstoel (Yvonne zit op het deel bedoeld voor de voeten). Lachend en beschaamd komen we best snel bij de gevangenis aan. Deze gevangenis (Hoa Lo), is gebouwd door de Franse kolonisten en werd gevuld met voorstanders van de Vietnamese onafhankelijkheid. Later, in de Vietnamoorlog, werd de gevangenis gevuld met Amerikaanse, neergestorte piloten. De nadruk ligt er best dik op dat de Vietnamezen onder erbarmelijke omstandigheden in de gevangenis leefden, en de Amerikanen het het Hilton van Vietnam vonden. Wij zetten onze vraagtekens bij dit gedeelte van het museum. Desalniettemin een interessant bezoek waarna we terug lopen naar het hostel want Anouk voelt zich niet zo lekker. Yvonne en ik wandelen naar het meer om een koffietentje te zoeken dat ons is aanbevolen bij Friends Travel Vietnam. Dit tentje bereiken we na even zoeken door via een winkeltje naar achter te lopen in een smal straatje. Hier drinken we de typisch Hanoise koffie met ei, eigenlijk wordt van het eigeel een soort schuim geklopt dat bovenop de koffie wordt gegoten. Erg lekker, maar wel machtig. We lopen nog wat rond en slenteren door het gezellige Hanoi en de beer corner, een levendige straat. Om zes uur begint onze tour met twee andere Nederlandse vrouwen. We proeven samen met onze jonge, enthousiaste gids, die soms de weg niet weet of vergeet te betalen maar dit goedmaakt met haar lach, zeven Vietnamese gerechten. Allemaal erg verschillend en ik merk dat ik vooral de hartige, en niet de zoete dingen, lekker vind. Elk gerecht proeven we in een ander tentje, elk tentje typisch Vietnamees met hele lage plastic krukjes en op plekken waar je als toerist normaal niet komt. Na de tour drinken we met zijn tweeën nog wat in de drukke beer corner straat en lopen dan terug om ons om te kleden, we willen uitgaan en voelen ons nogal underdressed met onze regenjasjes en rugzakken. Hanoi blijkt ook 's nachts erg gezellig te zijn en het is echt fantastisch om Aziaten te zien feesten. Yvonne is ook blij want die kan ook een keer boven iedereen uitkijken, dus een geslaagde avond!

26 maart, Hanoi
Anouk voelt zich vandaag helaas nog niet fit, dus Yvonne en ik gaan weer samen op stap. Vandaag is een luie dag die in het teken staat van eten, Yvonne had een pannenkoek voor ontbijt besteld maar kreeg een klef poffertje. Ze probeert daarna dus maar weer een Banh My broodje, en deze is wel erg lekker! Ook slaat ze nog twee rugzakjes in en we gaan naar hetzelfde koffietentje bij het meer als eergisteren. Hier schrijven we onze kaarten die we gisteren hebben gekocht. Vanavond hebben we met Alex en Sebastiaan afgesproken, zij zijn ook in Vietnam en gisteren lukte het niet om elkaar te ontmoeten. Als we het koffietentje uitlopen, komen we ze echter al tegen! Dit aangezien ik het tentje had aanbevolen. We gaan weer door en posten onze kaarten en proberen een soort oliebolletje op een stokje. We lopen rond het meer, in het weekend zijn er een aantal straten dicht voor verkeer, dit is erg fijn want het Vietnamese verkeer is retedruk, lawaaiig en onlogisch. Er zijn veel mensen op de been en er is overal wat te zien, een grote dansles waar iedereen aan mee kan doen, een koor, een man met raar instrument, hele hoge rare ijsjes en kinderen die op coole voertuigjes rondrijden. Ik koop voor vier euro een FC Barcelona shirt en broek. Ook komen we langs een tentje van de streetfood tour en smullen van de Banh Xeo, die was op met de tour en daarom hebben we die nog niet kunnen proberen. Het is een soort gefrituurde pannenkoek met garnaaltjes, taugé en lekkere kruiden. Hierna lezen we onze boekjes in een café en dan gaan we (alweer) eten met Alex en Sebastiaan. Anouk is ook weer aangeschoven gelukkig! We lopen nog wat rond, Yvonne past een hilarische hippie jurk, en gaan dan slapen.

27 maart, Hanoi naar Cat Ba
Vandaag gaan we naar Halong Bay, één van de zeven wereldwonderen. We staan om zes uur op, best vroeg want de bus komt ook nog ruim een half uur te laat (ik kan me hier in Azië nog steeds over verbazen). In twee uurtjes rijden we naar de zee, hier stappen we in een speedferry. Na zo'n twintig minuten stappen we over op onze eigen boot. De tour die we hebben geboekt begint vanaf een ander punt dan de meeste tours, dit betekent dat je langer op de boot zit en meer van de rotsachtige eilandjes die Halong Bay kenmerken kunt zien. Halong betekent neerstrijkende draak, omdat je dit blijkbaar vanaf de lucht kunt zien in de eilanden. Na de lunch stappen we uit om te kajakken, we varen door wat grotten en zien zelfs een aapje. De baai die het eindpunt markeert is prachtig, maar ik erger me aan het feit dat niet iedereen stil kan zijn om te genieten van deze plek. Na een uurtje varen we weer verder met de grote boot en stoppen dan om te zwemmen. Anouk, Yvonne en ik passen hiervoor, het is namelijk bewolkt en best wel fris vandaag, we blijven liever in onze lange broek en trui van het uitzicht genieten. Wennen aan dit uitzicht gaat gelukkig erg snel, de komende twee dagen zullen we ons rondom deze 1969 eilandjes van Halong Bay bevinden. Bij aankomst op ons onbewoonde eiland Cat Ong mogen we opwarmen bij het kampvuur dat maar binnen is verplaatst. Het eten is erg lekker en we drinken wat drankjes. We slapen weer een keer in een grote dorm, en als ik het raampje bij mijn bed open heb ik uitzicht op de zee.

28 maart, Cat Ong naar Cat Ba
Na het ontbijt wandelen we met de groep naar een mooi uitzichtpunt op het kleine eiland. Deze wandeling is kort maar krachtig, dus we kunnen nog even luieren voor de lunch. Gelukkig schijnt de zon weer vandaag en is het warmer. Vlak na de lunch gaan we met de groep met de boot naar Cat Ba, een bewoond eiland dat we kunnen zien vanaf ons eigen eilandje. De rest van de groep gaat terug naar Hanoi, maar wij willen hier nog een nachtje blijven. We vinden een mooi hotel en wandelen dan naar een mooi strand in een baai. Hier genieten we van de laatste zonnestralen. Aan de boulevard drinken we fantastische egg coffee en ice coffee. We dineren bij Yummy, een restaurant dat we twee keer als tip hebben gekregen. Dit gaat gepaard met enorm luide Vietnamese muziek, want er is een soort kermis bezig zo'n 1 meter achter het restaurant.

29 maart, Cat Ba naar Hanoi
We slapen vandaag een beetje uit en huren twee scooters om naar het Cat Ba National Park te rijden. Hier maken we een wandeling naar de Dinh Ngu Lam, een hoog uitzichtpunt. We worden omringd door dichte jungle die doet denken aan het park bij de grotten van Phong Nha. Wanneer we zitten uit te rusten in een restaurantje begint het te regenen dus we wachten nog een half uurtje voor we terug rijden. Eenmaal terug in Cat Ba nemen we de bus naar de ferry, de ferry zelf, en dan weer de bus naar Hanoi. In Hanoi slapen we in het luxe Golden Diamond Hotel. We drinken wat drankjes in deze leuke stad.

30 maart, Hanoi
Onze laatste dag in Vietnam en tevens Lucs verjaardag! Anouk en Yvonne kopen jassen en we drinken meerdere egg coffees (die ga ik thuis proberen na te maken). We gaan naar het Vietnamese Women's Museum en nemen een massage, want ook de Vietnamese massage mag natuurlijk niet op het lijstje ontbreken. We eten op straat een stokje vlees, een Banh Xeo (pannenkoekje) en Bun Cha (soort noedelsoep) en springrolls. Zo hebben we een lekker laatste (typisch Vietnamees) avondmaal in Vietnam. Als laatst gaan we nog even bij schoenen en kleding kijken en ik kom prompt terug met een shirt en twee paar sneakers ('het 'paste' toch nog wel in m'n backpack!'). In het hotel moet ik m'n kleine broertje natuurlijk nog even feliciteren via de telefoon, maar die gaat weer snel door met gamen op zijn nieuwe computer.