Daar ga ik

Nog nagenietend van een fantastisch Kundegala (gelukkig bewust gepland vóór mijn vertrek) wacht ik nu op mijn vliegtuig. Uiteraard ben ik veel te vroeg en is de gate nog niet open. De laatste weken ben ik van stresskip naar zen gegaan. Helemaal toen ik niet meer hoefde te werken en ik de laatste dingen kon regelen ging dat nerveuze gevoel over. Natuurlijk zou ik mezelf niet zijn als ik de één na laatste avond mijn telefoon niet zou verliezen/laten jatten. Nu dat is opgelost (helaas heb ik wel een nieuw telefoonnummer), kan ik hier nog even de laatste Nederlandse wolkjes zien en ga ik (hopelijk) de zon tegemoet. Er waren geen tranen bij het vertrek, maar afscheid nemen van alle Kundenaren in Café De Fuik ging me toch ook wel af met een brokje in mijn keel. Ik heb genoten van de laatste feestjes en gezelschappen in Nederland, maar zou niet weten wat ik met mijn werkloze leven moest als ik nu niet zou gaan. Mocht je benieuwd zijn naar mijn reisverhalen, ik zal af en toe foto's en avonturen toevoegen op deze site. Ik ga iedereen missen en ben heel erg benieuwd naar jullie eigen verhalen als ik terugkom!